ve aslında yaşadığımız her şey
yaşamak istediklerimizi beklerken
yaptıklarımızdı

bütün çabamız
bütün bu gerçekler içinde
hayallerimize ulaşmaktı

şarkılarımıza birilerinin düet olması
şiirlerimizi birisinin okuması
masada iki çay
yatakta iki yastık olması

düşünce saracak
gülünce bakacak
geceye ortak
sabaha günaydın olacak bir ses duyulması

hani öyle çok bir şey değildi yaşadıklarımız
da
yaşamayı umduklarımız da

sabah kahvaltıda
fakir bir Yılmaz Güney sofrası

öğlenleyin
olsa da olur
olmasa da
Cemal Süreya masası

Akşamleyin
Belki bir
Can Yücel rakısı

sonrası sadece
’’yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var ’’
çabası

ve aslında yaşadığımız her şey
yaşamak istediklerimizi beklerken
yaptıklarımızdı

ama engeller vardı

bizi her gün kıran bir şeylere alışmak
bizi her gün üzen bir şeylere tanık olmak
bizi bizden eksiltenleri toplayamamak

koskocaman bir yorulmak

yaşamak istediklerimizi beklerken
yaşattıklarına yaşamak

...
ya