1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
861
Okunma
Hasretin boyumu aştı be Adam !
Küfür sokağa indi.
Artık hiç bir gülümseme gizleyemiyor içimdeki yaraları.
Yokluğunun nöbeti vuruyor yüreğime.
Sonra yaralı köpeğine sarılmış bir çocuğun o kısık hıçkırıklarında düşüyorum yatağa.
Bölük pörçük uykular avutmuyor gözlerimi.
Kan kızılı hasretler uyanıyor bakışlarımda
Toprağa küsmüş sardunyalar
Ay tutulmaları düşüyor gündüzlerime
Gözlerimde gökyüzünün bulutları
Yollarına düşmeye hazır yağmurlar biriktiriyorum.
Hasretin boyumu aştı be adam !
Şiir kemiğe dayandı.
Tut ellerimi.
Boğuluyorum.
✍️✍️✍️
5.0
100% (5)
Cevap Yaz