İçimizde biriktirdiğimiz yaraların tutsağı olduk.
Öyle çok kanadık ,
Öyle çok vurulduk ki ,
Şimdilerde korkuyoruz ...

Hep kursağımızda kanadı sevinçler,
Kelimelerimiz hep yarım,
Hep yaralı bir kuş gibi kafese alınmış yüreğimiz,
Sesimiz lal !
Uçmaya korkuyoruz ...

Yaramıza her dokunan kendi izini bırakıp gitti.
Her giden bizden bir parça alıp gitti.
Şimdi güvenemiyorsak kimselere,
Artık yüreğimizi açmaya korkuyorsak,
Bu sevmeyi bilmedigimizden değil !
Benim bildiğim sevdanın kalmadığından ...

Yüreğimdeki resmin hala o müstesna yerinde !
Hala kırık notalar içersinde söyleniyor şarkımız !
Gözlerinden öpen dizelerimin her kelimesinde !
Seninle sevişir gibi ilmek ilmek dokuduğum her şiirimde Hala Seni Seviyorum !!!

Bu zamandaki sevgiler ;
Kimin suçu bilmiyorum
Ama,
Biz bu zamanın uzağında kalmışız !!!

✍️✍️✍️