Gittiğin o yerde senin gelmeni bekledim
Kokun hala terketmemişti !
Geleceksin diye iki çay söyledim
Senin sevdiğin gibi demli
Sonra yolunu bekledim
Ama ; gelmedin
Çayın soğudu ,ben üşüdüm ...

Gelmediğin günden beri kendime gelemiyorum
Her yer ve herşey sana ait
Sensizlikten kaçamıyorum
Yokluğunu anlatmak için yeni dil icat edilse
Yinede eksik kalır eksikliğini anlatmaya,

Sana göz mesafesinden canım diyebilmek varken
Bu kadar uzak siz diye hitap etmek zorunda kalmak
İnanki intiharı hatırlatıyor !
Bana sığınak olan gülüşünün yokluğu bile
İnanki ölümü hatırlatıyor !

Belki Bizi aynı yazıda birleştirmeyen kadere
Belki aynı fotoğrafa çekmeyen fotoğrafçıya dargınım
Seni bana değilde, başkasına götürdüğü için
Aslında en çokta ayaklarına dargınım,
Çay soğudu sevgilim, ben üşüyorum ...

Hayallerini,acılarını herşeyi omuzlayıp gelseydin
Seni usandıran yükünü indirseydin yüreğinden
Olduğun gibi,sevdiğin gibi gelseydin
Can çekişen yüreğimden öpseydin
Sonra bıraksa idin ;
Benim olan ,yarayı’ da ben sarardım !
Benim olan ,aşkı’ da ben yaşatırdım !