Akıbet ömrüm
Cebimde kefenim ile gezerim
Dünya hanci
Ben ise yolcuyum
Niyet ve kısmet
Kader ve alın yazısı


Günahlarım ve sevaplarim içinde
Beyhude hayatan nefes çalıyorum
Hangi vakit sefere cikicagim belli değil
Elimde tövbelerim günahlarım
Cebimde kefenim
Dipsiz bir kuyuda yolculuk yapmaktayım
Dünya döndükçe
Günahlarim sevaplarimi sîliyor
Ayak izlerinden belli
Hangi yolun yolcusuyum
Hangi duraklarda yıkıldı bedenim
Hangi duraklarda mutluluktan bir kaç nefes çaldım
Kadir kıymet yazılmış
Fitratima istesemde
Saygısız olamiyorum
Her kapıyı çalana eyvallah dedik
Dedik demesine lakin
Kapıdan girenler
Zehirlerini akıttı
Yürek haneme
Zoruma giden şeyde
Göz göre gire
Zehiri bırakıp gitmeleri
Hangi gitmeler bu,
Zehir ile baş başa birakilmammi
Yoksa zehrin sahibine takılıp gitmesinemi
Hüzün dökerim geceme
Her hüzün yeniden filizlenir
Ve hayat yolculuğunda
Benimle yürümeye yaşamaya başlar
Aklım firar edecek durumda
Firari şarkıların arasında
Tekme atıyorum yalan dünyaya
Oysa kendime tekme atiyormuşum
Birkaç tatlı kelama
Yada tatlı bir bakışa
İçten bir gülüşe
Sıcak bir dokunuşa
Yüreğim kilim olup serilmedimi
Kadir kıymet bilen
Paspas olarak kullanmaz
Bilmeyen ise farkına bile varmaz
Acı yüklü kelimler yüklendi beyin haneme
Hayat acı, nefes acı
Umut ací, yazgı acı
Alıştı artık benliğim
Nirkotin gibi sardı hücrelerimi
İstesemde atamıyorum
İstesemde koparamiyorum kendimden
Beyhude hayatın
Soframa bıraktığı acıları

Olurmu ulan
Hiç cakkal aslana yol gosterirmi


Hayat çakal
Sofra aslanlar sofrası
Hane acı dolu nefret ve kin dolu
Sarsam hayatı kollarimla
Zehir dolu dikenleri saplanda yüreğime ,bedenime
Ben intihar etsem
O hayat ölse
Son bulsa bu yolculuk
Ve son bulsa acıyla yoğrulmuş nefesim
Hey hat...!
Ya mezar olur yada dikili bir taş
Yada insan gibi bir hayat yaşar
Bu omuzlarimin üstündeki baş,
Nefesim alev gibi
Yakıp yikasim var
Hayata dair bana dair her ne varsa
Uyumak istiyorum
Her şeyi unutarak ve her şeyden arınarak
Gözlerim kapanmak isterken
Beynim uyan diye nara atıyor
Yüreğim köşesine çekilmek ister
Kaderim restini çeker
Ne olurdu ulan
Hayatı demli bir çay gibi içsem
Üç şekerli olsa kirtlama yapsam
İçerken bir oh desem
Ne kadar çok gördünüz bana
Bir bardak demli çayı
Ne kadar çok gördünüz bana
Elliden sonra mutlu olmayı
Mayın tarlası gibiyim
Gelen patlatıyor yüreğimi
Giden patlatıyor benliğimi
Ben infilak olmaktan bıktım
Ben dik durmak insanca bir hayatı yaşamak derdindeyim
Hayat bana küs olsa da
Ben hayata kuş kalmadan
Doğan güneşe ihanet etmeden
Okunan ezana kulak tikamadan
Bakan gözler de nefreti okumadan
Cakkalarin ihanetine uğramadan
Serefsizlerin nefesine aldırmadan
Kudurmuş itlerin saltanatına
Tekme atarak
Arınmış paklanmis
Her acinin iyadesini yaparak
Korkmadan kahpe guluslerden nefes almak istiyorum
Zehir yüklü kelimelerin
Yüreğime degmemesi için
Zehirli beyinlerin yamacima ilişmemesi icin
Hayata yeniden merhaba demek için
Tukketim ömrümü
Ömür tükendi
Nefes tükendi
Deliliğin tükendi
Lakin
Bendeki dert keder acı tükenmedi
Alıştım
Alıştım artık onlarla yasamaya
Lakin taşıyacak mecelim kalmadı
Sanırım ben ölürsem
Mezarım baya büyük olacak
Ancak sigar dert yüklü cusem
Koca mezara
Ahiretin sancağı var yüreğimde
Elbete o sancak sahibine teslim edilecek
Elbette ki düşecem terazi kefesine
Ya ben ağır gelecem
Yada günahlarım
Bir noktadan sonra
Umrumda değil diyorum
Ama sırat köprüsü dur diyor
Agirsin gecemezsin
Dur günahın çok yuruyemezsin
Yüzümde tatlı bir tebessüm
Ötede yüküm cussemden
Ağır idi
Burda cusem yükünden ağır olsa
Hani diyorum ya
Olmaz ama
Varsın bir dilegim daha olsun
Varsın tasimasin siratil müşterim köprüsü benliğimi
Ben bu dünyada yaşamadım ki
Öte dünyada yaşama hevesim olsun
Ben bu dunyadan hayır gormedim ki
Öte dünyadan bir beklentim olsun


Artık hiç bir şey dindirmiyor sancılarımi
Ne evlat hasreti bitiyor
Nede yarįn ok gibi bakışları
Suskunluğun içinde
İdam ediyorum benliğimi
Susuyorum neden sutugumu
Anlamasalarda susuyorum
Ben biliyorum suskunlugumun nedenini
Oda bana teselli oluyor
Geriye dönüp bakıyorum
Ve geleceğine bakıyorum
Geride aklıma takila sey
Hüzün keder
En büyük kederde evlatlardan bana miras
Birde yarın hançer gözleri
Düşünceleri delip geçiyor benliğimi
Harmanliyorum
Ve geçmişe bakmaya zorluyorum beynimi
Gelecekte sadece iki işaret görüyorum
Dikili iki taş
Ortada ben
Sararmış otlar arasında
Unutulmaya yüz tutmuş halde
Oysa bu hayatta
Gectigim her sokata
Ayak izim ve gölgem var
Dünya benim olsa idi ne olurdu,
Hiç bir şeye yaramadı
Evlat yüz cevirmis
Yar sırt çevirmiş ise
Demem o ki
Dünya hanci ben ise yolcuyum...