Evin çatısı kapısı bir kenarda
camları çerçeveleri rüzgarda tiril tiril üşümekteyken

Cemile baktı baktı

işaret parmağıyla orta parmağını birleştirip dudağında

kimiler sus işareti dediler
kimileri de öpücüktü dedi

üç katlı evin bahçe katına birileri taşındı
neşeli cümbüşlü günler başlamıştı

utangaç dizelerde
çünkülerin bağ bozumu başlamışken

tam da Eylül Ekim’e gebeyken
karnı burnunda

çingeneler zamanıydı

bahçede çilingir sofrasını kurmuş
haydi Abbas şiirini hıçkırıkların müsaade ettiği nisbette
ve şöyle yağlı irice
kısbette
bir kaç ahbab çavuş

-ne ka ekmek o ka köfte dedi iri kıyım

öbürü devam etti
ne ka şarap
o ka nara
ve bir nara attı

sonra iri kıyım kahkahalarla
ne ka adam
o kaa dilara

hüzünbaz lodos okşayıp geçti bahçeyi
sahilleri bir bir dolaştı
sevdakeş şarkılar eşliğinde

halaylar çekti hüzünler
çiledaş mevsimlerin
güzü sazı sözüyle

gürcü gürcü
burcu burcu
vagonlarla taşındı ahali yerlerinden yurtlarından sökülüp

çingeneler zamanıydı
ve matruşkalar

cemile balkondaydı
aşağıda ki sarhoşlara bakıp eğleniyordu
kendini göstermeden bir duldada

iri kıyıma çelimsiz şöyle diyordu
-ya habibi
içti şarabi
getti riyal
aç kaldı senin sabi
bitti hayal

hık

hık

sen oldi marşandiz
ben kaldi Fransiz

24/Ocak/2012/Salı/Bodrum

Yüksel Nimet Apel