bu akşam ayaz düştü yüreğime
kar gibi soğuk bakıyor gözlerim
ne taraftan darbe alacaktım
ne taraftan vurulacaktım
ve ne taraftan yaralarıma hançer saplanacaktı

sırtımı dayadığım duvar
güvendiğim duvar olsun istiyordum
sert olsun, soğuk olsun, yalnız olsun
çaresiz ve halsiz olsun
ama güvendiğim bir duvar olsun isterdim
sırtımı yaslar yaslamaz
üstüme yıkılsın istemezdim

dört tarafım yalan sevdalarla süslenmiş
günahına girdiğim kalbime
aşkın güzel olduğu yalanları uydurmaktan bıktım
acıyan kalbime sus demekten usandım
yağmur yağdıran gözlerime bakmaya utanıyorum
utancım paslı bir korkuluk gibi

ve her defasında ilmek atıyordum yaralarıma
ben attıkça, o kanıyordu
ben elimle bastırdıkça
parmak aralarımdan sızıyordu
avucumda dalından kopmuş bir diken
nasırdan çatlamış avucuma batıyordu

bazen yüreğine çarpar rüzgar
oradan sızlar kalbin
bazen de ciğerlerine kadar sessizlik çöker
ciğerlerine kar yağmış gibi üşürsün
ama kalbinde ayak izleri kalmış bir şiir
kalbini tek vuruşla öldürür
tek vuruşla

ibrahim dalkılıç

30.09.2020
20.40 izmir