Buzları çözüldü yüce dağların,
Sularla beraber taşmak isterdim.
Neşesi gelseydi hele bağların,
Bülbülle beraber coşmak isterdim.

Soğuk rüzgârların zirve savaşı,
Yıllarca öğütür kayayı, taşı,
Yalnız kartalların dik olur başı,
Dağları engelsiz aşmak isterdim.

Sevdanın rengini nakışlarını,
Unutmadım inan bakışlarını,
Tırmandım hayatın yokuşlarını,
Vadiler boyunca koşmak isterdim.

Açmaya dururken kar çiçekleri,
Yeni öğrenmiştim ben gerçekleri,
Kimse bilemez ki gelecekleri,
Sevda ateşinde pişmek isterdim.

Cemalin donmuştu solan resimde,
Bir hüzün hissettim kendi sesimde,
Ağrılar başladı can kafesimde,
Bütün hicranımı deşmek isterdim.

Nasıl bilirdim ki kıracağını,
Bütün geçmişimi soracağını,
Önceden deseydin vuracağını,
Kendi mezarımı eşmek isterdim.

Gönlümde başlattım sevda kazısı,
İndikçe derine artar sızısı,
Siline bilseydi alın yazısı,
Vefalı birine düşmek isterdim.

Sabri Koca