0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
418
Okunma
Bitebiliyorsa
Ne maziyi bil,
ne anıyı tanı,
ne de beni…
Küllerimi de yak;
varsın bitsin bu sancı.
Demekle kolay tabii;
oysa bu acı
içimde yuva yapmış.
Hadi bit,
bitebiliyorsan…
Ey başımın tacı?
Çaldığın yılları,
verdiğin acıları…
Ya umut kapıları
yeniden açılır mı?
Eskiye döner mi her şey,
hiçbir şey olmamış gibi?
Uyumadığım geceleri,
yaşamadığım günleri,
içime attıklarımı
yok sayabilir miyim?
Böyle davranabilir miyim,
kendime rağmen?
Şimdi
ne gül kalır ne diken,
ne toprak alır ne eken,
ne de bir gülü seven.
Kara gün üstümüzde;
aniden savrulduk.
Ne gidebildik,
ne kalabildik;
ikisinin tam ortasındayız.
Ya bitecek bu hikâye,
ya biz biteceğiz…
Karar çoktan yazılmış.
Hadi ver,
verebilirsen;
çünkü ne desen,
yanlış artık.
5.0
100% (6)
