Dağların yiğidi denizi bilmez,
Irmak sularında yorgunluk atar.
Kötülük, fenalık aklına gelmez,
Ne hainlik bilir, ne adam satar.

Üstünde taşımaz kibir ve gurur,
Verdiği sözlerin ardında durur,
Kalbinin ışığı yüzüne vurur,
Gönlünde sadece merhamet yatar.

Besmeleyle başlar her gün işine,
Haramdan bir lokma değmez dişine,
Yalanın, yanlışın düşmez peşine,
Dostun cefasını bal diye yutar.

Gözü bol olsa da, bazen eli dar,
Yine de haline etmez intizar,
Bilir ki her şeyin bir hesabı var,
Ölümü unutmaz, aklında tutar.

Dürüstlükten yana bulunmaz dengi,
Bileği güçlüdür, yanıktır rengi,
Her zaman kazanır şeytanla cengi,
Doğrular yıkılmaz, eğriler batar.

Koşar yardımına güçsüz olanın,
Yanına yanaşmaz hakkı çalanın,
Mazereti olmaz asla yalanın,
Ne sözü eksiltir, ne yalan katar.

Dağların yiğidi korkmaz zalimden,
Askerde geçmiştir iyi talimden,
Dersini almıştır büyük âlimden,
Haklıyı savunur, haksıza çatar.


Sabri Koca