Geçti eski günler; ağalar, beyler!
Yeni bir dünyaya göçtük çoktandır.
Şehirler yas tutar, şahlandı köyler
Hayalden, rüyadan geçtik çoktandır.

Nevrimiz değişti son yedi ayda,
Kimseden kimseye olmuyor fayda?
“Var” diye bir ümit güneşte, ayda
Kolsuz ve kanatsız uçtuk çoktandır.

Çaresiz kaldı hep nice devletler.
İptal oldu toylar ve de davetler.
Babalar, analar, bütün evlatlar
Uzak kaldık, korktuk, kaçtık çoktandır.

Büyüttük küçükken deştik yarayı,
Şimdi bekliyoruz biz de sırayı.
İnsanlıkla hasıl, hepten arayı
Fersah fersah ölçtük açtık çoktandır.

Haber gelir eşten, dosttan, hısımdan,
Su içmesin kimse benim tasımdan.
Umut yok Ekim’den, Mart’tan, Kasım’dan
Ekinler yeşilken biçtik çoktandır.

Haberler muhtelif, kuşkular Çin’den,
Başa bela çok da, seçtik içinden.
Yayıldı dünyanın öbür ucundan
Tarlaya tohumu saçtık çoktandır.

Hangileri ehven hangileri şer?
Gidiyor hep canlar birer ikişer.
Yaşanan, dünyada sanki bir mahşer
Ecel şerbetini içtik çoktandır.

17.09.2020/Konya