Bir günde kaç mevsim geçer içimden,
Ne ben hissederim ne de mevsimler.
Her gün bir tel düşer beyaz saçımdan
Ne ben hissederim ne de mevsimler.

Çiğdemler açınca artar sevincim,
Ömrüme hep ömür katar sevincim.
Bulutlar kararır biter sevincim,
Ne ben hissederim ne de mevsimler.

En son düzlükteyim, son çıkıştayım.
Geçmişe "Ah!" eden bir bakıştayım.
Takvimlerde yaz var, bense kıştayım,
Ne ben hissederim ne de mevsimler.

Ne sarayım saray ne handır hanım,
Kavrulur bir yanım üşür bir yanım.
Gün değil ay değil, yıldır her anım.
Ne ben hissederim ne de mevsimler.

Kar yağar temmuzda ilime benim,
Dokunur bahçemde gülüme benim.
Her gün bir çığ düşer gönlüme benim
Ne ben hissederim ne de mevsimler.

Zaman geldi geçti, aylardan kasım,
Tükendi mecalim hem kısım kısım.
Kar üstüne düşmüş eski bir resim
Ne ben hissederim ne de mevsimler.

8 Şubat 2025/Konya