İflah olmaz derler, aşkta ayrılan
Meğerse bu derde, derman yok imiş
Rüzgârın önünde, yok mu savrulan
Çevreme baktım da, dertli çok imiş

Zamanla acılar biraz dinse de
Dudağım adını, her dem ansa da
Gönül gülden güle, gezip konsada
Deli gönle sultan, oysa tek imiş

Sevda urbasını, bir kez giyenler
Tadın iyi bilir, çok bal yiyenler
Karın mı doyurur, sevgi diyenler
Sevenin bu söze, karnı tok imiş

Dil konuşuyorken, dudak sus diyor
Aşk rüzgarı olup, başta es diyor
Aşık olmak elbet, yürek istiyor
Sevdalananların, gözü pek imiş

Helal olan sevgi, gönüle dolar
Karşılıklı ise, yüzler de güler
Yürekten istenen, gerçek sevdalar
Rabbimin izniyle, hepsi hak imiş

Demek ki kardeşmiş, sevgi ve saygı
Yürekten seven de, olurmu kaygı
Göz göze gelince, yaşanan duygu
Hepsi kar beyazı, hepsi pak imiş

Lüzumsuz mutluluk, herkesin hakkı
Sende görüyorsun sevinen yokki
Gün gelir toplarsın, hep sevgi ekki
Aşk kalbe saplanan, gizli ok imiş

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ