sokaktayım,
her hangi bir sokakta
ne ben daha önce geldim
ne o tanır beni,
ben hiç soluk almamıştım burda
tenime ilişmedi rüzgar,
kesmedi hıçkırığımı.
ben yürüdüm
o yürüttü.
bir sapa köşesine denk geldim
ben ürktüm
o ürküttü.






yürürken farkettim
kirlenmemişti diğerleri kadar
kaldırımlarında pazarlanmamıştı kadınlar
parke taşları kızarmamıştı
ne kandan ne de utançtan
evlerin camlarına takılmamıştı perde
anladım;yoktu bir ayıbı
olsa takılmaz mıydı perde?






sonra,
camların birinde bir kadın
gizlemiş teninin rengini hafif karanlık
bir an bana takıldı gözleri
sonra bir nefes daha çekti elindeki sigaradan
sonra dumanıyla geceyi de zehirledi
onun yerine de tasalandım ben
ta penceresini kapayıncaya dek...





sola kıvrıldık bir yerlerinde,
bildiğim bir şarkıyı dinliyor birileri
onlar dinleye dursun
bir birini yiyiyor birileri
gördün mü bir biz değilmişiz demek ki...
neyse,
kime ne?





sokak kıvrıldı,
şarkı kıvrıldı,
dudak kıvrıldı,
sokak erdi sona,
adım erdi sona,
vakit erdi sona.













günahın.kalemi