bütün düşünceleri maviye boyadım,
denizin mavisine,umudun mavisine,
bilinmeyene uğurladım çaresizlikleri
unuttum unutulmaya değer her ne varsa
gözlerime keder bulaştıran her ne kaldıysa
uçdan uca,tepeden tırnağa...



sonra beni çaresizliğe iten gözlerini
korkutan ellerini unuttum.
sonra gölgen kalmış evimin dört bir yanında,
bir ayrı takıldı ardıma
sonra giydiklerimi yaktım bir bir,
kokun bulaşmış ne de olsa
sonra.....
sonra da yıkılıp kalıverdim bir köşede ve bin kenarda
aldım da aklımı başıma taşındım sonra düşündüm,
başka ne kalmıştı ki?



bir koca şehir yakıp unuttum,bir koca deniz yuttum,
sonra...
sonra uyudum ve uyandım sonra
bir günün ardında başka sabahlar
yakılıp yutulacak denizler ve şehirler buldum.
velhasıl unuttum seni unutturan her şeyi
bir gözlerini,bir ellerini unutamadım.
uyudum uyandım unutamadım....