bir özürlü yangın benimkisi...
ne etrafını görür,
ne dokunduğunu bilir işte...



şimdi bilmem hangi günün hangi saatindeyim
bilmem ki hangi dalgada,hangi kayığa küreğim,
var mı isyan edilecek biri?
tut ki var...
var mı isyan edebileceğin bir sebebin?




tut ki var isyanına bir sebep
var mı yokluğuna isyanımı kaldıracak?
varsa buyursun,gelsin...



ben dert bilipta yokluğunu,
değilim oturupta isyan edecek,
yokluğunun verdiği acıyı nimet bilip,
şükr etmesini sevdim...




buyur sevdiğim
gel de gör halimi.
nasıldım seninle?
sonra,
bak nasılım sensiz?



buyur bak kapım şurası
beni mutlu olduğum gibi
yokluğunla baş başa bırak...



günahın.kalemi