ben seni gelişinden bilirim sevgili..
gittin ya kurak çöller gibiyim!

elde değil ömrümün yarısı ,yüreğimin yarasıdır bundan gayrı..



’’öyle tenhalaşmışım
terkedilmiş virane evler gibi..
bak yıkıldım önüne,
bahara aç fide gibi’’

...

sana diyorum sevgili
taş betonlarda gül açarmı?
omuzlarımda bunca ağırlık varken
terkedilmiş bu yüreğim
nasıl taşısın bunca yükü..

zamansız vurdu bu yokluk
parmak uçlarımla kazıyorum
iyi dinle şimdi
....
....

lekesiz tüm sulara adını infaz ediyorum
bundan gayrı
adın yarama tuz!
aklım bana kör artık!
sol dikişlerim kana bulanmışken
benden iyi olmamı bekleme...
görmezden gelme..

bu gece
yine hergün gibi her gece
ve yavaş yavaş
anıları gömüyor kalbim ve soluğum..
sana ait ne varsa kaybediyorum..
görmezden gelme..

hani ben daha cesaretliydim?
hani beni görmeden gözlerini bile kırpmazdın?
hani bensiz geçmezdin hesaptan...
sen bilmeden..
sen görmeden
fütursuzca yürüdüm her sabahın eşiğinde
sen var gibi..
sen gitmemiş gibi..
sırra kadem bastımda
etmedim yokluğunu bile rüsva..
görmezden gelme..

..

’’eskidi yüzümün sırrı
kalmadı yarine ezber ettiğim umutlar’’

Belma.