7
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
840
Okunma
Kumsallar yok bu yaşamda,
ne de özgür hayaller var.
Sıkışık dört duvar yalnızca.
Nem ve solucanlar
bizle yürüyorlar.
Kimin gölgesi bunlar, bizim elbette.
Yazıklar olsun onlara inananlara.
Çünkü duvarları kaplayan tel örgüler,
onlara dokunduğumuzda,
bıçak gibi kesiyor sağımızı solumuzu.
Ötesinde ne var peki
aramızdaki duvarların?
Adım adım,
gidiyoruz anları, günleri, yılları...
Hüseyin Taşdemir
5.0
100% (15)
Cevap Yaz
