avuçlarından açılan yeni bir hayat
ve şahsına has mânâların
hatırlayamam unuttuklarımı
nasıl da senleşiyor her şey
hep o tasavvur ettiğim koku

hangi yıldıza tutunsam bulurum seni
özge yâr mahbub sevgili
desen ki dön hiçbir şey değişmedi
biraz kırışsa da yüzüm güzel bakar sana
görür müyüm sanırsın en ufak kusuru
hem değil midir aşk baştan başa
en pespaye haliyle de olsa sevmek
sevda devriminin kızıl uçlarında

baktım öylece mehtaba
tüm oklar gösterir seni
bir yerden başlasam sana çıkacak yönüm
ama tutamıyorum varlık ayinesini
göz bebeklerimde gülüşünün şenliği
vartalar ortasından parıldayan gelincik çiçeği
hızla açar yapraklarını sana
ve bürünüp kokuna göğsüme yerleşir
yine döner bu devran anlık soluğuna

kıvılcımlar atlar üstüne dağlarımdaki yoncanın
ağaçlar kollarında meyveler sunar sana
ve cennetini sunar yaradan ilk adımına
dansımız ile ipekler içinde
meyimiz sonsuza dek ruhumuzu sarmaya..