Hani giderken birde hoşçakal demen yok mu?
Düşmanın değilken ben dostçakal demen yok mu?
Hayat devam ediyor mutlu kal demen yok mu?
Boy verdi gözlerimde hicranın saltanatı;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatı…

Başkasına dermanken derdini unutan ben;
Yaraya kurban olan kurdunu unutan ben;
Çaresizlik şehrinde yurdunu unutan ben;
Yokluğun hasretinin bir cinayet sanatı;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatı…

Hangi derman derdime el uzatır sen yoksan;
Hangi kader bahtıma gül uzatır sen yoksan;
Düşeceğim kim şimdi dal uzatır sen yoksan;
Dökülürken gözümden özlemin cerahati;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatı…

Kalbimde ki vurguna yettiğinde anladım;
Kör kurşuna hacet yok bittiğinde anladım;
Şah damarım boşaldı gittiğinde anladım;
Son sözümü duydun mu gönlümün salavatı;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatı…

Yokluğunda gönlümde hiç sormadan gezdiler;
Yoktun ya başucumda, ağlattılar, üzdüler;
Resmimi kör duvara kara kalem çizdiler;
Döküldü orta yere gönlümün safahatı;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatı…

Bekletme “gel” dediğin çağrını duyur artık;
Aç kalmış sensizliğim bağrında doyur artık;
Geç kalma rüyalara yılda bir buyur artık;
Siyahlara boyatma rengârenk kâinatı;
Ne zaman biter bilmem kalbimin tadilatı…

Ali ALTINLI – 10.07.2020
Saat: 22:37