Rüyama gelerek gül deme sakın;
Ne varsa hatıran yakmam gerekli…
Ortada bırakmam son hikâyemi;
Bağrıma basarak bakmam gerekli…

Yokluğun ne çilem ne de eziyet;
Kalbimde durana canım emanet;
Kimisi pembeydi kimi lacivert;
Senli hayalleri yıkmam gerekli…

Duvarda bir resim güldüğü zaman;
İçimde matemler öldüğü zaman;
Aklıma son sözün geldiği zaman;
Hançeri kınına sokmam gerekli…

Mezarın başında durduğum anda;
Nasılsın diyerek sorduğum anda;
Ben kendi kendimi vurduğum anda;
Parçalı bulutum, akmam gerekli…

Yıllardır nemlidir kirpik kenarı;
Okyanus taşırmış sabır pınarı;
Boy verdi gönlümde “gitti” çınarı;
Tutarak kökünden sökmem gerekli…

Yanan yüreğimi soğutmak için;
Dermansız derdimi avutmak için;
Yüzdeyüz bir anda unutmak için;
Alnıma dayayıp sıkmam gerekli…

İhtimal dışında sensizken gülmek;
Umudum kaçarak hep sana gelmek;
Yaşamak sünnetim farzımsa ölmek;
Aldığım nefesten bıkmam gerekli…

Ali ALTINLI – 12.07.2020
Saat: 22:27