Gece mavisi asumanda yıldızlar
Ay’a pusu kuran bulutlar
Keskin bir neşter
Damakları ezen bir acı

ve

sigara yalnızlığımla ben...

Hislerim bıçak ucunda gezen
Çalmayan kapımın talihsizliği
Sessizlik senfonisi

Hayallerde kalmış gülüşlerim
Suda boğulan balık düşlerine dalmak benimkisi
İtimatsız aynalara bakarak da ümit etmek neydi?...

Yabana düşmüş bir evcil candı oysa ki
Herkesi tanırken “yalnız” kalmak
Düşlerde yaşamaktı

Gecenin ucuyla harmanlanan “yalnızlığım”
Bakar kör misali artık gönlüm
Ruhuma hitap ediyor
Kalbim ise tuz buz hal almış

Derbederim

Bu kuş uçmaz, kervan geçmez kentte
İpe sapa gelmez suskunluklarım
Tükürüklerim
Boğazımda düğümlenir
Yutkunurken

Kendime tahammül edemiyorum

Bıraktım artık
Ne ucunu tutuyorum ipimin
Ne de Arap saçına dönmüş kimliğimin

Yalnızlık ve ben

Seni o kadar çok özlemişim ki
“yalnızlık”
Burnumda tüter oldun
Alabilsem seni keşke
Götürsem dağlara...

Uçurumun kenarına
Her şeyi görmezden gelsem
Kimliksiz
Kimsesiz
Bakar kör

Şiir: gurbetçiyim
Seslendiren: Ayşe M.