BİR BÜYÜK EFSANE OLMAK

O bir Balkanlı,
Mavi gözlü bir delikanlı,
Evin en büyük oğlu,
‘’TONGUÇ’’ tu, lakabı…

Okumak için;
Kalkıp gelir İstanbul’a.
Binbir maceradan sonra,
Düşer Kastamonu yollarına…

Yola çıkınca İzmit’ten,
Bolu’ya doğru ilerlerken,
Ne kadar da;
‘’Yoksul’’ olduğunu, görür.
İlk defa geldiği Anadolu’nun…

Bilge olmak, bilge kalmak!
Yaşadığı her anı;
Bir ülküye adamak!
Herkese nasip olmaz,
Bir büyük efsane olmak…

Yüzyıllardır; horlanan, uyutulan,
Bir topluma umut olmak,
Sorunlarına kafa yormak
Herkese nasip olmaz,
Bir büyük efsane olmak…
........

Okulda;
‘’İş, sözden önce gelmeli’’ derdi,
Öğrenci; ‘’İş içinde’’ öğrenmeliydi,
Ona göre buydu;
Köy Enstitülerinin temeli…

Köye en iyi eğitimi,
Yine köyde yaşayanlar verebilirdi.
Anlamakta güçlük çekse de bazıları,
Buydu onun köylüyü eğitme teması.

Olmasa da dünyada bir benzeri,
Başlatarak Köy Eğitmen Kurslarını,
‘’Eğitimde’’ dünyaya örnek gösterildi,
Kurduğu Köy Enstitüleri…

Zorluklara aldırmadan,
Yürürdü Ata’sının yolundan.
‘’İsmail Hakkı Tonguç’’ adı
Eğitim dünyasında hep
Bir ‘’efsane’’ olarak kaldı...

Salih KOÇ
1 Eylül 2019 / Büyükçekmece