Ben bir köylü kadınıyım,
Bir işçiyim ben.
Gecem-gündüzüm, sözüm sohbetim olmaz
Boynum kıldan incedir yüreğim yaralı
Tırnaklarım ojeli yüzüm pudralı olmaz
Ben bir köylü kadınıyım
Eli kınalı.

Anlamam işveden nazdan
Ne bahardan ne yazdan,
Yıl dönümlerinden anlamam.
Sırtımda saman elimde çapam;
Topuklarım kurak toprak misali
Hem yaylada hem köydeyim,
Ben bir köylü kadınıyım
Başı yazmalı...

Benim işim ne ki,
Pervane değil miyim
Ananız, avradınız, bacınız,
Kızınız kısrağınız,
Hizmetçiniz değil miyim?
Koşarım belim bükük,
Kalbim kırık her şeye koşarım
Aşıma da koşarım, eşime de...
Tarlam çayırım harmanım;
Ahırım, kümesim
Beşikteki bebeğim
Sana da koşarım,
Ben hepinize koşarım.

Bir elimde küreğim bir elimde dirgenim
Ve sırtımda bebem düşerim yollara
Beklemem doğacak güneşi
Giderim altın sarısı başaklarıma.
Göz yaşım suyum, emeğim ışığım olur
Yol verense güneşim...
Acılarım aşkım,
Hasretimse sevdamdır
Ve eğlencemdir,
Sırdaşımdır yavrucağım.

Ayağım yürümez nefesim yetmez
Dönerim evime tarlada iş bitmez.
Bizde naz-niyaz geçmez
Takdirim olur,
Teşekkürüm olur tekme tokat!
Özlemim olur haykırışlar!
Bana sunulan en güzel hediyem olur
Ağlayışlar, iç çekişler! ...
İşte ben bir köylü kadınıyım
Eli kınalı, gözü yaşlı,
Başı da yazmalı,
Bir köylü kadını
Sılasız, kimsesiz...

Rukiye Çelik
17.07.2007 21:46:00