Tam otuz dört yıl oldu, ansızın uçup gitti
Yüreğim alev alev, babamı çok özledim.
Elimizden aldı da, Azrail kaçıp gitti
Yüreğim alev alev, babamı çok özledim.


Güzel kızım diyordun okşarken saçlarımı
Papatyadan örerek vermiştin taçlarımı
Kalbini kırdım ise sen affet suçlarımı
Yüreğim alev alev, babamı çok özledim.


Ne olur rüyama gel, göreyim nur yüzünü
İçerim çok yanıyor, sil gözümden hüzünü
Gittiğinde unuttum baharını, güzünü
Yüreğim alev alev, babamı çok özledim.


Beni sevip koruyan, kötülükten kollayan
Oku sakın diyerek yatılıya yollayan
Sendin elbette babam beşiğimi sallayan
Yüreğim alev alev, babamı çok özledim.


Baba mesleği dedim, ilerledim yolunda
Bırakıp gitmeseydin, yürüseydim kolunda
Gururlanıp benimle, olur muydum solunda
Yüreğim alev alev, babamı çok özledim.


Yıllardır bu özlemle yandı kavruldu içim
Leyla’n sana diyor ki; Yokluğunda bir hiçim
Seçme hakkım olsaydı sen olurdun tek seçim
Yüreğim alev alev, babamı çok özledim.


Leyla İnan
(İstanbul - 29.05.2020 - 23.44)