Uzun gecelerde dolunayımsın,
Bulutlar örtmesin güzel yüzünü.
Soğuk havalarda demli çayımsın,
Yine harlandırdın aşkın közünü.

Gezip dolaşırken, beni de yordun,
Uzaktan uzağa halimi sordun,
Bir arı misali uçuşup durdun,
Yine getirmedin çiçek özünü.

Daima yokuştan aştı yollarım,
Rüzgâr sert esince kırdı dallarım,
Yağmalanıp gitti bütün ballarım,
Bir gün göstermedi hayat düzünü.

Bahar aylarında dağa göçseydin,
Soğuk pınarlardan sular içseydin,
Uzaktan da olsa; gelip, geçseydin,
Nasıl özlüyorum ceylan gözünü.

Gönül deryasını niçin kuruttun?
Yalanlar söyleyip beni avuttun,
Ahdinde durmayı çabuk unuttun,
Bir kere de tutsan keşke sözünü.

Çekmekle bitmiyor yârin nazları,
Gülleri gösterip, verdi buzları,
Sadece rüyamda gördüm yazları,
Her zaman yaşattın bana güzünü.

Gönülden gönüle bir sevda hattı,
Görünmeyen bir el çekip koparttı,
Umutlarım bitti, güneşim battı,
Sevdanla beraber tattım hüzünü,


Sabri Koca