.
Liderle yanılan vatan aşkımız,
Sahte siyasete araç oluyor...
Rehberle kanılan iman coşkumuz,
İnanç esnafına haraç oluyor...
.
Cehalet geceyle, inattan imal,
Yol ve yön bulması sıfır ihtimal...
Ürettikçe kader, bahane, ihmal,
Bir karışlık dertler kulaç oluyor..
.
Gerçeği masalla, mitle karınca,
Dogma ayrık gibi ruhu sarınca,
Zihinden umulan rahmet durunca,
İlim, irfan bağı kıraç oluyor...
.
Sanınca her bilgi Kitapta saklı,
Olmuş bütün ümmet fikri yasaklı...
Çağın gerisinde kaldıkça aklı,
Müslüman kafire muhtaç oluyor...
.
Dolmaz hiç garibin elem yeteri,
Sustukça, düşünüp daha beteri...
Ayakların kutsal el, alın teri,
Başların derdine ilaç oluyor...
.
Vicdan güdülmeyi yerer de ilkin,
Baskın çıkar milli, manevi telkin...
Kula kulluk hissi arttıkça halkın,
Mutlu bir uşaklık amaç oluyor...
.
Umulmaz hazlara erişme zevki,
Varlıkta Karun’la yarışma şevki,
Torpille, rüşvetle çıkılan mevki,
Muhteris kalplere miraç oluyor...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)