duydum ben
o güzel rüzgarlı son baharın buğusunu
cam kenarında , dağların paralel olmadığı eski bir patiye çıkan yolu eğildim ve duydum


aslında
her şey güzelliğin ellerine yükseliyor
ama bir ayrılık var uzun uzun kaplamış ürkek ruh damlacıklarını


sustuğum zaman yaklaşamıyorum
doğrunun ince ve sefkatli derin güzelliğine
çünkü anlatamıyorum bu derin ve kanayan ama güzel sızıyı




belinin en sıcak en anaç kıvrımında
dolaşan ellerim
dudaklarıma ezberliyorum çünkü seni


sen de benim gibi aşkı öldürdün
dar bir zamanda sıkıştı tenin soğukluğu
tamir etsem yüreğin acır biliyorum


ama gülüşünde
kelebeklerin kanat sesini duydum
neden dedim bu kadar güzellik katmış tanrı


ve o dudakların deniz kıyıları gibi sevimli
burnunda kalmak isterdim gamzelerine bakarak
ve çiçekli eteğin ellinde ise çocuk gülüşlerim