YÜKSELİRKEN DÜŞERSİN

Uzun, çetin bir dağ düşün
Binbir zahmetle tırmanırsın
Yorgunluk bedenine kök salar
Ama hedef için direnirsin

Nihayet, zorlansan da başarırsın
Zirvede bir tebessüm saklıdır
Keyifli yorgunluk sarar içini
Nefesin derin, gözlerin uzakta

Yüksekten bir bakarsın aşağılara
Bir zamanlar parçası olduğun yerlere
O küçük sandığın insanlar
Sen yükseldikçe küçülür gözünde

İşte tam da o an
Bir ayağın kayarsa eğer
Anlarsın ki çıkmaktan kolaymış
Düşmek, hem de bir anda, sessizce

Zor olan yalnızca tırmanmak değil
Orada kalabilmektir esas mesele
Zirve soğuktur, sessizdir, inceden ürpertici
Bir adımdır bazen, aradaki çizgi

Unutma yüksekler güvensiz
Her zirve kendi uçurumunu saklar
Yükselmek marifet değil sadece
Yükselirken alçalmamak asıl başarıdır.