Yine bugün senin günün anne.!
Göz yaşımdan mürekkebim,
Kanlı kalemim sana yazıyor, anne.!
yoksun ya sen yanımda
Yastığıma hayallerin düşmüş
ve inci, inci gözyaşlarım
Geceyi
düşündüm
bir kez daha
Kokun vardı sanki odamda ve son hediyen masumiyetin çiçeği beyaz güller..
Kurumuş da olsalar inan ki hala başucumda
~Ellerin diye kokluyor, öpüyorum anne.!
Yokluğun yağmurlara yazı yazmak kadar zormuş meğerse biliyor musun?
Boğazım düğümleniyor işte, yine bir seher vakti yaşıyorum
Saymıyorum, sayamıyorum geç/en yılları
Ben benden vazgeçmişim,
bir de serden
Çünkü bilirim ki gelemezsin
~Kader tam alnımın ortasından vurmuş sanki
Kızıla boyanmış düşlerim ~
Dün gece yıldızları seyretmiştim bıçak sırtı yalnızlığımda
<>
Hep yıldızlar, kayar insanlar mı bakar anne?
<>
Bazen/de; hayattan insanlar kayıp yıldızlar bakmaz mı?
<>
Sırdaşım olsun istemiştim gecedeki tüm yıldızlar
<>
~Adını koymuştum hatta birine, ama şimdi o da yok oldu...
Geçmişimi yaşıyorum şu an satır, satır
Bir bakıyorum talan olmuş duygularım, kelimelerim bölünmüş hecelere
Söyle; daha kaç defa ölebilirim ki seninle
Bak işte galiba gün ağlıyor yine gözlerimde
Göz pınarlarıma karşı koyamıyorum taştı taşacak
Buzdan saçaklara asılmış olsun isterdim mutsuzluğum
Keşke, kurşuna dizilmeseydi bu gün de hayallerim
Keşke, kirpiklerimden acı düşmeseydi kalemime
Keşke, çalınan mutluluğumu aramasaydım sarı odalarda
Şimdi sende kalmış düşlerimi gömüyorum bir kez daha seninle
Toprağın sen kokuyor anne, doyamıyorum
Taşınla dertleşiyorum
Duyuyorsun beni değil mi anne..?
Biliyorum anneler hisseder.!
Ruh’un okşuyor
Yüreğimi,
Bu;öksüz başımı biliyorum anne.!
Yokluğun, yüreğimde saplı bir hançer
Artık susma zamanıdır..
Gözlerimde yenilmiştir zaman
Acı tarlası yüreğim
Hasret ekip,çile biçiyorum senden sonra;
Göğsümde kırık bir kalp, acıtıyor canımı
Büyüyünce geçmiyor anne.!
Gökyüzü siyaha boyandı bugün biliyormusun.?
Yağmurlarda siyah bulutlardan dökülmez mi anne.?sen mi ağladın yoksa.?
Ben ondan siyaha büründüm,anne.!
gece olunca yağıyor, koca bir ırmak olup denizde boğuluyorum..
Adımlarım geçmişi terk etmiyor nedense anne
Ve şimdi yine hep sessizim..
İçimde bir buzdağı Yalnızlığımda sana sığındım
Hadi ; dizlerinde avut beni anne..!