Ruhumun ışığısın karanlık öte gitsin
Nurunla aydınlandım, sonra sende köz oldum
Sevdamın doruğunda ezel ve de ebetsin
El bana deli derken, dillerinde söz oldum.

Bilmem bana ne oldu, bir asırlık çınarken
Eridim ben kül oldum, aşk oduna yanarken
Feleğimi şaşırdım, girdabında dönerken
Kendimi tutamadım, çekilmez bir naz oldum.

Bu nasıl sevdadır ki, yer ettin dimağımda?
Çözülmez bir düğümüm, çilenin yumağında
Ruhumun gıdasısın, lezzetin damağımda
Gönlümde açan gülsün, baharımda yaz oldum.

Sensiz geçen ömürde, çeşm-i giryan ağladım
En derin duygularla, coşup taşıp çağladım
Mektebinde okudum, karşında el bağladım
Rabbime şükrederken, aşkınla yüz göz oldum

Terk-i firar eyleyip her şeyi unutmuştum
Sil baştan yaptın beni, özlemeyi yutmuştum
Varlığınla dirildim, ölmeye yüz tutmuştum
Can suyunla can kattın, öz canında öz oldum.

Adını taşa yazdım, silemesin yılların
Necati’ye merhemdir, kucaklayan kolların
Dağ tepe dere demez, kapansa da yolların
Kıratımın üstünde, şah idim şahbaz oldum.

Necati OCAKCI
07.05.2020
ANTALYA