Yokluğunu bana giydirip gittin
Üşütüyor beni sensizlik ANNEM
Hasret kucağına beni terk ettin
Özlemin bitmiyor dinmiyor ANNEM

Zikredip adını her gün andığım
Bu acı küllenir diye sandığım
Nasıl bir ateştir benim yandığım
Alevim küllere dönmüyor ANNEM

Seninle kaybettim gülen yüzümü
Kimse dindiremez yürek sızımı
Gözyaşım söndürmez yanan közümü
Yangınım içimde sönmüyor ANNEM

Sen ektin bizlere sevgi tohumu
Seninle yaşardım gönül sulhumu
Okşamaz sen gibi kimse ruhumu
Sensiz sanki dünyam dönmüyor ANNEM

Sen kolum kanadım candın canımda
Kanın dolaşıyor benim kanımda
Derin boşluğun var şu sol yanımda
Yerine hiç kimse konmuyor ANNEM

Rüyalarda görsem güzel cismini
Gözlerimle sevsem öpsem resmini
Ansam da haykırıp her an ismini
Yüreğim bir türlü kanmıyor ANNEM...

Gülseren MORKAN

DOST KALEMLER

Şiirimi güzel dörtlüklerle taçlandıran kalem dostlarıma sonsuz teşekkürler...

Gönlüm de yerini, alan olmadı
Hala boşluktayım, yerin dolmadı
Sigaramdan başka, yanan kalmadı
Benim için kimse, yanmıyor ANNEM........Aşık Lüzumsuz

Seni anarım bende, yollarım diken oldu
Unutamam sevgini, kokular gelir gülde
Bugün gidişi canda, dualar olsun dilde
Sensiz dumanlarım tütmüyor güzel ANNEM.....Ahmet kara

Hasret halkasını boynuma taktım
Hüzün ırmağında çağladım aktım
Yaşlı gözlerimle resmine baktım
Sensizlik içime sinmiyor ANNEM.....Şentürk Dursun


Dünyanın varlığı bana kalsa da
Gönlüm refah, huzur ile dolsa da
Yaşamın her günü bayram olsa da
Sensizlik içime sinmiyor ANNEM.......sonsuzufuk