1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
564
Okunma
Sözcükler soyunmuş bir haldeydi dilimin ucunda ve ben,
Yorganın dudağında dünden kalmış bir hıçkırık gibi düşüyordum
Lal olmuş zamana kalemin mürekkebini damlatıyordum
Harfler sırat köprüsüne çıkıyordu o an
Bir kararsızlık başlıyordu arafta
Gözlerimi kamaştıran hislerime gömülüyordum ve birden
Kapısı kırık bir hana çıkıyordum duyguların kırık rengiyle
Siyaha bürünüyordu tenim
Tenimin kuruyan yanlarına
Bir çocuk ağlaması gibi düşüyordu yağmurun sesi
Ve zamana sarılıyordu ruhumun nasırlı kelimeleri
Bir ayet gibi sayıklayan dilimin mengesine uzanıyordum şimdi
Sessiz ve derin...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
