Camiler cemaatsız ,minareler mahyasız,
Asır kendi içinde ,kendisiyle hayasız..

Kalpler kör ,kulak sağır,nefsler bir canavar,
Sorun asrın ruhuna iyilikten neler var...

Hırsın deli divane köpüren homurtusu,
Maddeye kilitlenmiş asrın kirli yortusu...

Her iyilik insanın kendi eline döner,
Haset bir ateş gibi yanar, döner ve söner...

İbret almaz bu insan yaşanan serüvenden,
Aceleci nankördür habersiz bu evrenden..

Vicdanlar kör,sevgiler sarı hummaya sürgün,
Ey.?Zalimler güruhu kırılacak kör süngün...

Bir gün cihan dönecek o bir tek Yaradana,
İnsanlık kurtuluşa koşacak yana yana...

Doktorlar reçeteler yazacak abdest ve namaz,
Kalb gözü mühürlüler bunu hiç anlıyamaz...

İnsanlık dirhem dirhem boğulur cehalette,
Kimi sırça sarayda ,kimisi sefalette...

İnsanlar elleriyle dokur her bir zulmeti,
İnsanı yaşat ki sen ; yaşatsınlar devleti...

Bak köşede ağlıyor; üstü çıplak aç yetim,
İçimden hıçkırmak geliyor bu niyetim...

Ey asır ! Vicdanını sorgula dirhem dirhem,
Bedenlerden düştü de şimdi gönüller verem..

Başımı secdelere koysam her gün ağlasam,
Yaradana sığınıp ona teslimle kalsam...

Vicdanı nasırlaşmış asrın yüzüne tükür,
Kalk adanmış yiğidim Allah diyerek höykür...

Dünyanın fırınında tam yüz ekmek çıkarken,
Yüz kişinin yirmisi seksen ekmek çalarken...

Adaletin izini sildiler kitaplardan,
Bıktık usandık artık eylemsiz hitaplardan...

Ey ağlayan ! yetimim uzat bana elini,
Durduramaz hiç bir güç gözden akan selini...

O sel ki tufanlar olup kavuracaktır,
Belki o gün cihana yeni gün doğacaktır...

Musa DOĞRUER
22NİSAN 2020