1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1021
Okunma
Polisiye bir roman gibisin.
Kitap gibi okurum seni.
Sayfa sayfa okurum.
Olur ya anlamadığım yer olursa,
Açar tekrar tekrar okurum.
Uçurumlardan atlarım seninle,
Dağlara tırmanır, denizlerde boğulurum.
Büyük bir heyecan basar,
Tükendikçe sayfalar.
Ne başı belli, ne sonu bu romanın.
Bugün kaatilsin, yarın kahraman.
Çatışmanın içinde kalırım çoğu kez,
Her yanımdan geçiyor kurşunlar.
Kim yazmış, niçin yazmış,
Ne kaatil belli, ne de uşak var.b
Hayır hiç anlayamıyorum,
Bu romanın içinde benim ne işim var.
. . . ismail oral . . .
5.0
100% (1)
Cevap Yaz