sözümü geçiririm, sevilirim etrafımda.
laflamaya gelir, çoğu dostum bana.
hiçbirinin yok derdi, keyifleri yerinde,
muhabbetleri boş, akıllarıysa hep geyikte,
kulakları da tıkalı, dinlemezler ki kelime.
bu beyler derin filozof, sanki doğuştan.
konuşurlar da konuşurlar hiç susmadan.
efkarlanıp gelirler, ara ara içmeye.
kurarım en güzelinden bir masa.
koyarım ortaya da büyük bir şişe.
ama heyhat ne yapsam da nafile.
ettirmeden iki cümle tek kelime.
almadan şişeden bir duble bile,
gelinmiş anında, şişenin en dibine.
bir de canlarım var benim,
dünyada direk, ahirette yoldaş,
canımdan can arkadaşlarım.
maksat muhabbet olsun, içki bahane.
her zaman da kollarındadır sevgilileri,
güzeller güzeli, alımlı bir şişe.
sadece sohbet etmek için gelirler,
canlarım bana, yemeye, içmeye.
ademin biri bir garip ismail’im ben.
dost eliyle ölürüm, dost dost diye.
inanın bana dostlar, dost meclisinde,
suya su katıp su içmek bile şahane.





. . . ismail oral . . .