Mevsim sonbahar
Bir hüzün gibi
Bir öfke gibi,
Güz ayrılıkları çökmüş sokağında
Seni anlatmaya yetmiyor zaman.
Her attığım adımda
Yalnızlığı anlatır kaldırımların.
Uzaklarda olsan bile
Saklı kalan hatıraların gölgesinde
Eski bir, zamana ait
Sensizliğin yorgun izi düşerken
Her yanı şimdi bir sessizlik sarar..

Mahzun, kederli ve çaresiz
Düşlerimde, yalnız ben ve sen
Bense sığmıyorum artık kaldırımlarına
Oysa çok şey değildi, senden istediğim
Bir veda bile etmeden
Arkanı dönüp giderken.
Soğuk bakışlı gözlerin
İçine çekerdi beni,
Hüzün düşerdi ayrılığın üstüne..

Anlamı yoktu beklemenin
Bu şehrin karanlık,
Akıp giden sokaklarında
Kaldırım taşlarına çarpan
Unutulmaz o isyansı bakışınla
Oysa çok şey değildi,
Senden istediğim
Yıllar sonra karşıma çıktığında ise,

En çok da!.. 
Sonbahar eylüllerini hatırlarım..