İnsan bu !...
Meçhul,bilinmeyen,şüpheli
Tek arzusu vardı, anlaşılmak
Çok şeyi biliyor zannederiz
Oysa değeri kadar
Ne kadar az şey biliyoruz.
Bilindik.bilinmedik, belirsiz
İnsan yaşadığı kadar anlar
Her şeyin gerçeğine.
Yaşadıklarını harika bir şeymiş gibi

Ve... 
Gökyüzü yol göstermiştir.
Oysa insan hayatında
Bedene ne koyarsan o
Anlamsız,abartılı,bazende şaşkın.

Bir vefat vuku etmiştir.
Bir ayrılığın en güzel anlarıdır.
Eş,dost,tanıdık veya tanımadık
Mabet avlusu buluşma mekanıdır.
Tabut ve musalla taşında
Ön safta dizili cemaat
Beden hazırdır göçe
Mahzun, mahzun etrafında selamlaşılır.
Arkada sıra
Sıra kim iyi,kim kötü
Düşmez bize gamı, kederi,tasası
Bir dualık..
Zamana yenik düştük.
Nasıl bilirdiniz..
Sözüne iyi insandı deriz.
Oysa
Yaradan taksiratını affetsin demeliydik....

Tabii..
İnsan hakkında, beden ölür de
Acaba yürek ölürmü,
İşte soru burada
Rüyalar devreye girmiştir.
Ölüyle empati kuramayız
İnsan sonunu hiç bilmediği bir şey....
Ve,..
Kabullenmekti olanı
İnsana düşmez münakaşası
Yaradan iyisini bilendir.....
Kim bilir,
Gidenler neleri söyleyemeden gitti.
Her şeyin bir sınırı var
Kimin neyi,
Nereye gönderdiğini bilemez olduk...

Artık..
Toprak, bir dönüşümdür.
O güzel insan ise şimdi yoktur.
Bizim bir daha asla !..
Göremeyeceklerimiz olacak.
O da bir biçimde bizi görür mü bilmiyoruz.
Görüşmek üzere...