kızarıklığını geçtim de
kokunda neden çocuğum

ah bilsen acıttım canını dişlerimle
açlığımdan öte ad sana bulamadım

senin de gözlerine ilişti mi
hangi kuş sevmedi ki kırıntının flört halini

sen gibi kalınabilir mi salata suyunda
bandırılmış aşkla doğaçlama

seni vantuzlarıyla emmek çorbanın işi
yokluğun açlığa dönünce herkes çeker içini

neler neler kalabilir iki kolunun arasında
yoksa salça bırakır mıydı kendini sana

üstüne de sürülür çocukluğumun anıları
tanımazsın toz şekerden öte arkadaşlığı

kaç sızın var bırakıldığın çöplerde
kıymetin bilinse bırakılır mıydın yerlerde

kendini şahit kıldı insan varlığınla
bilsen kaç yemin verdiler adına

her çeşidin yanılsama aslında
esamesi okunmaz açlığın sen ağızda durunca

heyhat, filizlenmeyi unutsaydı buğday
değerini bilirdi seni alnına koyan insan