Gəl biz ikilikdə bir fikrə gələk,

Bir də aramızdan keçməsin külək.

Hər günün, hər anın qədrini bilək,

Danış,ürəyindən keçəni bilim -

Ya dostdum ol mənim, yada sevgilim!



Gəl, baxma üzümə daha yad kimi,

Şölə saçsın saf eşqimiz od kimi.

Səni xatırlayım şirin dad kimi,

Qoyma ürəyimdən eşqini silim -

Ya dostdum ol mənim, yada sevgilim!



Ötüb keçən anlar qəlbimizdə iz,

Şirin xəyallara həmdəm olaq biz.

Özün de, mən necə yaşayım sənsiz?

Əgər küsmüsənsə de, hardan bilim -

Ya dostdum ol mənim, yada sevgilim!



Unutsaq bir vaxtlar səslənən andı,

“Sevmirəm, çıxıb get” - demək asandı.

Dediyin hər sözə məni inandır,

Bir anlıq titrəsin dodağın-dilin -

Ya dostdum ol mənim, yada sevgilim!



Keçir dərd içində hər anım daha,

Gümanım qalmayıb mənim sabaha,

Sənə and verirəm uca Allaha,

Bir kəlmə xoş söz de, özümə gəlim -

Ya dostdum ol mənim, yada sevgilim!




MÜƏLLİF:SEYMUR SÖNMƏZ PAŞAYEV