Oradalar eflâtun renginde dağlar
Ölmüşlerimizin ait olduğu gökyüzünde ölmüşlerimiz olan yıldızlar var.
Mabette bir ses yükseldiğinde kavuşuyor olacaklar bir karış toprağa .
Kozan"da son yağmur yağdığında
Annelerin son çırpınışını gördüğünde
Ay parçası parlaklığını Güneye çevirmiş sanki toprağa karışacağını biliyormuş gibi gözlerimden dökülen ırmağa bakıyordu.
Kanımca Çingeneler Pazarında alev aldı saçlarım.
Oysa ben deforme etmek için bu yasaları erguvan kokusu sürdüm Arguvan"a gitmeden.
Yolumda bir tutam fulya, afilli gelinliği evlenmeden giymiş kadınlar...

Çırpınmayın sakın!
Ben müreffeh olacağım ölü bebeler kanatlarını çırpacak yoluma.
Topuklarımı işitirken yüreğimin aykırı olduğu yollar ; Ben yüzünüzde askıya asılı pişmanlıklar göreceğim.
Sakın çırpınmayın .
Nafile...
Ben müreffeh olacağım...