Kristal kâr renginde saçların vardı
Refika nine ...
Sana olan tümcelerimden habersiz
Çay demliyordun ben sedirde otururken
Dikmenin rüzgarı çehrenle dans etmek üzeriydi
Onun senden çaldığı fiilerden haberli ...
Kristal kâr renginde saçların vardı
Refika nine
Kars dağları kadar beyaz ...
Retinanda hüzün gizlemişsin oğullardan habersiz
Ocakta çay demliyordun üniversiteli kıza
Dikmen yamaçları düğümlerken kızı ...
Gözlerim refika nine gözlerine doğru ağlardı
Dikmen habersiz , oğullar habersiz
Kan kaybım vardı refika nine göremeyeceğin bir yerde .
Saçların diyorum ; o sıra kan kaybını durdururken saçların kars dağları gibi kar beyazı
Oğulun vahşiliğinden haberli ...
Dikmen bize mi uludu herşeyden haberli ?
Mürsel uluçta felaket bir karanlık
Sen çay demliyordun
Ben sedirde kalbimi avuçlarıma almış susturuyordum
Evdeki taciri unuttuk çayı yudumlarken .
Ikimiz kristal kar rengi saçlarına gizledik bildiklerimizi birbirimize bile anlatamadık
Sustuk
Ayrıldık
Keklik kokan dağlara savrulduk

ANKARA DIKMEN
07.09.20