Bir gün seninle oturup çay da içeriz.
Akşam serinliğinde şiirden konuşur dururuz.
Bazen de susar gözlerimize kilitleniriz.
Gitme vakti geldiğinde ise susup kalırız.
Çünkü biliriz ki, birimiz konuşsa diğeri hüngür hüngür ağlayacak.
Kalkmak hiç hoş değil senin yanındayken,
Elimde olsa ayrılığı kovardım yanımızdan.
İçimden gelmiyor gidişine bakakalmak.
Vedalar sığmıyor içime.
Kış gelir, ellerin üşür,
alırım avuçlarıma ısıtırım.
Baharda açan çiçekler sana özenir.
Bilirim ki sen koşarken bütün çocukluğum peşinsıra gelir.
Bil ki gözlerin bana kafiye olarak yeter...
Ötesini düşünme hiç.
Ben gözlerine bir şiir bağlarım elbet.
Saçlarının kokusuna hasret çekerim.
Yanağındaki gülümsemeyle dolar gözlerim.
Gülüşüne yenilir, gidişine ölürüm.
Ama sen aldırma.
Ben yine seni, ilk günkü deliliğimle severim.
Kır çiçeğim...