Aciz olan insanda benlik tavan yaparken,
Kim suçunu bilerek, mahzunca yeriniyor.
Ateş düşen yürekte kıyametler koparken,
Sevdanın yollarında bir ömür yürünüyor.

Çöküntüye uğramış gönlüm birkaç yerinde,
Düşmüşüm bir koyuya, sesim gelir derinde,
Neler çektiklerimi hele bir de göründe,
Deva görünen keder her şekle bürünüyor.

Derdi herkes çekemez, hele de sabır yoksa,
Sesimi çıkaramam, sitem etmek yasaksa,
Çaresi de sendedir; aşkın içimi yaksa,
Ne kadar hüzün varsa üstüme kürünüyor.

Bazen hafife aldık, bazen derine daldık,
Kaçmaya çalıştıkça, yinede yakalandık,
Bunca yükün altında yine ayakta kaldık,
Yorgun kalan gölgemiz yerlerde sürünüyor.

Mevsimler kışa döndü, erimiyor karlarım,
Elim kolum bağlandı, imkansızı zorlarım,
Sönecek bir ateşi zaman, zaman harlarım,
Anladım ki rahat yok, bana yol görünüyor.


Sabri Koca