2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
766
Okunma

Yıldızı güneşi ayı
İnsanı hayvanı bitkiyi
İyice sevmeli varlığı
N’olacak ki gönül darlığı
Silmeli gönülden kini nefreti
Sevmeden mutlu olunmaz, bilmeli
Dert aramalı insan aşk gibi dert
Derdi olmayan olur mu ki mert
Yargı üreten gündüz gece
Sayıp duran: sence! bence!
Yüreği değilse anne yüreği
Nasıl sever; seni, beni
Şimdi kıtalar dolusu hınç
Felç olmuş sanki bilinç
Ötekine sıkılı kolu, kesilmiş yolu
Gevşetirdi, açardı, ’sevgi aşısı’
Ah! Bir üretebilseydi bal arısı…
M. Talât Uzunyaylalı
5.0
100% (8)