Herkes
Kendi masalını anlatıyor
ve
Dinlemiyor kimse
Kimsenin hikayesini
Ateşin
Sadece kendi etrafında yandığını düşünerek
ve başkasının da yanabileceğini bilmeden
Suya övgüler düzüyor

Oysa ne garip
Aynı şarkıları dinlemiş
Aynı masalları okumuş
Aynı sıralardan geçmiş

Aynı bardaktan çay içmiş
Aynı mekanlarda
Farklı zamanlarda
Belki
ama
Aynı kadını/adamı sevmiş
Bizlerin
Sizlerin
Ya da dışarıdan baktıklarında
Bizlere ötekiler dediklerinin
Olduğumuz kişilerin yani

Ne garip tanımaması bir birini
ve
Anlayamaması

’Ben bu çağda’
Diyor
ve
Ne büyük bir hata ediyor şair
Bir hata yoktu zamanda
Yenildiğimiz
Yarattıklarımızdı
Kaybettiklerimiz
Fazlasını istediklerimiz

Kendimizi tanımlarken
Başkalarının anlamlarını umursamadık
ve
Başkalarının bizi nasıl tarif ettiklerini

Yanılgımızdı
Öyle çok güvendik ki yapabileceklerimize
Hata payı bırakmadan
ve
Bir başkasının da yapabileceğine inanmadan
Kusursuzduk
Kendimizin yansımasında

ve
Aslında
Masallara inansak
Aynı masallara
Aynı yalanlarla kandırılıp
Aynı savaşlara soyunsak
Tanısak bir birimizi
Dün gibi
Unuttuğumuz
ve
Dinlesek
Hikayelerimizi
Bir birimizin


Bu çağın bir kahrı var
Evet ama
Biz de insanı olsak

...