Zor oldu ama onu unuttum demişsin...
Sen öyle san.!
Katlettiğin duygularım yakanı bırakır mı sandın?
Baktığın her yerde çıkacağım karşına her yerde.
Yürüdüğün sokakta,
Islandığın yağmurda,
dilek tuttuğun her yıldızda,
yüreğine batacak yokluğum.
Gün geçtikçe kendinden korkacak,
yerime kimi koyduysan ona ben diye sarılacaksın.
Kimse duymayacak seni,
tıpkı senin beni duymadığın gibi.
Bir kere kimseye seni seviyorum diyemeyeceksin,
çünkü cam kesiği bir pişmanlık yapışacak diline.
Dokunduğun her tende,kokumu arayacak tenin.
Parmakların üşüyecek olur olmadık yerlerde.
Ve günden güne azalacaksın.
Eskiyecek bakışların,
vicdanının yükünü taşımak her geçen gün daha çok yoracak seni.
Yaşlanacaksınız,hem gözlerin,hemde sen.
Bir gün elbet bir yerde,
hemde her hangi birine,
beni sorarken yakalayacaklar seni.
İşte o zaman dayanamayacak,
unutmadım, unutamadım diye ağlayacaksın.
Ve benimle geçirdiğin lacivert gecelerin değerini,
bensiz uyandığın sabahlarda anlayacaksın.
Günaha bulaşacak her adımın,
her adımda yeniden parçalanacaksın.
Hiç bir şey değilse bile, ettiğin yeminler kızartacak yüzünü.
Ve sen bu kente sığamayacaksın.
Şimdi sen beni gerçekten unuttuğunu mu sanıyorsun?
Ah be sevgili farkında değilsin belki ama,
hala dudağında tadımı taşıyorsun.

Sinan Yıldızlı /Sahildeki Şair