Kabul ediyorum ayarsız sevdiğim doğrudur.
Ama bana da hak ver,sen şiir gibi tutmasaydın ellerimden,cenneti seyire dalmasaydım gözlerinden,böyle çılgınca cümleler dökülür müydü kalemimden.?
Sonuçta benimde söz geçmeyen serseri bir yüreğim var.
Yoksa çoktan vazgeçmiştim kendime verdiğim sözlerden.
Çoktan silmiştim avuçlarımda titreyen avuçlarını.
Ama gel gör ki tırnak diplerime kadar sen doluyum ben.
Yorgan oluyorsun ayaz düşlerimin üryan hallerine.
Kaçıp saklanarak değil,öpüp koklayarak uyanıyorum sevdana.
Ondandır seni arş-ı aleme sığdıramayışım.
Ondandır madebimdeki saçlarına tutuşup yanışım.
Sen salınarak süzülürken göz bebeklerime,ben kaç romana savaş açmışım,kaç şairi sürgüne yollayıp,kaç şiiri asmışım biliyor musun?

Evet kabul ediyorum,sınırsız seviyorum seni.
Göğsümü gere gere adını haykırmak,en büyük ibadetim.
En çokta o çocuksu hallerimize bayılıyorum,hani her defasında ben daha çok seviyorum deyip inatlaşıyoruz ya, sonra senin gönlün olsun diye tamam deyip kabulleniyorum ve sen boynuma sarılıp aşkım diyorsun ya işte o zaman tüm kelimeler önemi yitiriyor be hatun.
O an sadece sesin yankılanıyor adı sevda olan tüm kentlerde.
Bendeki bu yürek seni alalade sevmeme izin vermiyor.
Sen benim hayalim,helalim,hatunum begonya bahçemsin
Sen benim dişimden tırnağımdan arttırıp gönlümde biriktirdiğim tek servetimsin.
Ne olur hayallerimi büyütürken yanımda ol.
Kabul ilkim değilsin belki ama,
ne olur sonum ol sonsuzum ol.

Sahildeki Şair Sinan Yıldızlı