Yalvarırım yüklenme artık duygularıma,
yoruldum hücrelerime kadar kırılmaktan.
Nedir ya ? hayır nedir beni parçalamaktan aldığın haz.
İnandığım değerlerin önünde diz çöküyorum diye ayaklarının altına almana ne gerek vardı söylesene.
Üç kuruşluk heveslerine başka taşeron bulamadın mı?
Ne istedin düşlerimden ?
Ne istedin de yine ellerimi mürekkebe buladın?
yine küfredercesine kağıda yüklenmeme sebep oldun.
Oysa kendi halinde bir fukaraydım ben,
bir lokma sevgi için tüm dünyayı omuzuma sırtladın,
ulan yine gocunmadım,baş göz üstüne dedim taşıdım da,
sen iki dakika insan olamadın.
Ben hep korkardım seni kaybetmekten,
sen hep korkardın böylesi çok sevilmekten.
Gördün mü? ikimizinde korktuğu başına geldi,
ben çok sevdim,sen kayboldun,
sen kayboldun ve ben kahroldum.
Şimdi kim sulayacak orkideleri?
Kim ilikleyecek gömleğimin ilk düğmesini?
Şimdi kim karışacak içtiğim sigaraya?
Peki sebep olan neydi bu korkunç manzaraya?
Neydi böyle paramparça oluşuma?
Neydi biliyor musun?
Senin bitmek bilmeyen kibirin,
Benim tükenen ümidimdi.
Senin doğru bildiğin saçmalıkların,
benim kutsal bildiğim umutlarımdı.
Senin gelişi güzel bahanelerin,
benim yarına kurulan hayallerimdi.
hoşça kal demek le hoş kalınmıyor,
iyi geceler demekle uyunmuyor anlıyor musun?
Kabuslar rahat bıraksa da,illaki kirpikler batıyor insanın gözüne.
Beni şimdi değil,uyandığında gözyaşlarının ıslattığı yastığını görünce anlayacaksın.
Beni şimdi değil.
Beni bu koca şehirde yapayalnız ve çaresiz kalınca anlayacaksın.
Beni şimdi değil.
Beni ancak benim kadar sevmeye cesaret edebildiğinde anlayacaksın.
Unutma ki sevmek sahip olmak,
sevilmek ait olmaktır.
Sevmek yerle bir olmak değil,
yâr la bir olmaktır.
Beni ancak yerle bir olduğunda anlayacaksın,yerle bir.

Sinan Yıldızlı /Sahildeki Şair