1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
696
Okunma
Sevgilim..
Arafın eşiğindedir makamım
Toprakla sözlü, kefenle nişanlı,
Azrail’in şakağı ile evliyim.
Yalnızlığın göçebeğinde..
Ruhum’un çığlıkları beynimi çıldırtsada,
Bilirsin ki hiç bir güç, diz çöktüremez beni.
Sevgilim..
Yarınlar’ın uhde’sidir yaşamak
Ve insanca yaşabilmek için,
Insanca düşlemek gerek yaşamı.
Bu sebebtendir ki, fırkat’a esir olduk
Gün ışığı’nı seninle kucaklamak isterken,
Ay ışığına hasret kaldık.
Gideceksen git; sensizliği Koynumda bırakarak,
Bir kenenin tene sarıldığı gibi umutlara sarılarak,
Korkusuzca, yalpalamadan, ardına bakmadan git
Sensizliği’in sessizliği içerisinde boğuşuyorum,
Fakat yenilmedim, çünkü; senleyim sendeyim
Ve sen gidiyorsun..
Öyle bir git ki, benliğimi yanına alarak,
Bensizliğe iyi bak
Turgay Parlakyıldız
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz